انرژی داده اصلی و بنیادی تولید است. منابع انرژی در طبیعت به اشکال مختلف وجود دارند که دارای سطوح پالایش و فرآورش مختلف از چوب و سوختهای سنتی تا انرژی هستهای میباشند. استفاده از یک روش متحدالشکل، روش مناسبی برای بیان ارزیابی جهانی از سیستم انرژی است. اطلاعات ملی انرژی برای کشورهای مختلف جهت ارزیابی منابع و برنامهریزی انرژی که در داخل کشور تولید میشود، به کار گرفته میشود. بیشترین منابع انرژی به روش شیمیایی پالایش میشوند و بخش دیگری نیز نظیر انرژی آبی، خورشیدی، زمینگرمایی با روشهای مخصوص قابل استفاده میگردند. در اینجا چند اصطلاح رایج در بررسی وضعیت انرژی ذکر شده است. تولید انرژی اولیه بخشی از انرژی داخلی که استخراج گردیده و یا بدون پالایش و تبدیل مورد استفاده قرار میگیرند را انرژی اولیه میگویند که شامل نفت خام، گاز طبیعی غنی، مایعات گازی، زغالسنگ سخت، برق آبی، انرژی هستهای، انرژی خورشیدی، انرژی زمینگرمایی و سوختهای سنتی میباشد. مصرف انرژی نهایی انرژی نهایی بیانگر مصرف انرژی توسط مصرفکننده در بخشهای مختلف است. بنابر این رابطه زیر بین انرژی اولیه و انرژی نهایی برقرار است: انرژی نهایی + تلفات تبدیل و پالایش = انرژی اولیه در هر واحد تولیدی، صنعتی و یا کشاورزی، یا سایر بخشهای مصرفکننده نظیر بخش خانگی، تجاری و عمومی، انرژی عمدتا در تامین نیروی محرکه، گرمایش و سرمایش مورد استفاده قرار میگیرد. در تبدیل انرژی نهایی، انرژی مورد نیاز وارد فرآیندی میشود که بر اساس بازده تجهیزات و دستگاههای مصرفکننده بخشی از آن تلف شده و مابقی مورد استفاده قرار میگیرد. بازده دستگاههای انرژیبر نسبت مقدار انرژی خروجی به کل انرژی ورودی میباشد. مقدار انرژی لازم با درنظر گرفتن بازده دستگاه ها، انرژی مفید نامیده میشود. عرضه انرژی اولیه بهصورت زیر نشان داده میشود: تغییر در موجودی +/- صادرات – واردات + تولید داخلی = عرضه انرژی اولیه |
|
Farid Bensaeed
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر