گام اول به سوي آدم مصنوعي

گام اول به سوي آدم مصنوعي

(فرستنده :خانم مهکام کاهکش -شرکت ملی گاز )
آيا بشر قادر خواهيد بود موجودي هوشمند مانند خود به وجود آورد؟
شايد سوالاتي اين چنين را بتوان زمينه ظهور دانش نوين، با عنوان هوش مصنوعي دانست. خستين جرقه هاي هوش مصنوعي به سالهاي بعد از جنگ جهاني دوم باز مي گردد. زماني که آلن تورينگ در سال 1950 ميلادي، با روي کار آمدن برنامه هاي بازي شطرنج و ساخت اولين ربات ها و استفاده از زبان هاي برنامه نويسي در اروپا و آمريکا تحقيقات در زمينه هوش مصنوعي به جنبه هاي انساني نزديک تر شد.

اما هوش مصنوعي چيست؟ و هوشمندي به چه معني است؟ به زباني ساده هوش مصنوعي، دانش ساختن ماشين ها يا برنامه هاي هوشمند است، هوش مصنوعي، شاخه اي از علم کامپيوتر است و در واقع تلفيقي از سه فناوري و گرايش مطرح; يعني شبکه هاي عصبي، تيم هاي استدلال فازي و الگوريم تکاملي مي باشد.
اما آلن تورنيگ هوشمندي را به گونه اي ديگر تعريف کرده است. وي با انجام آزمايشي که سالها بعد با نام تست تورنيگ مشهور شد و بيشتر همانند يک بازي بود، توانست روشي براي تشخيص هوشمندي ماشين ارايه دهد.فرض کنيد شما در آزمايش تورينگ شرکت کرده ايد. در اين صورت، بايستي در يک سوي يک ديوار حايل قرار گيريد; به گونه اي که تنها از طريق يک دستگاه تله تايپ (بدون استفاده از صوت)، با شخصي که در آن سوي ديوار قرار دارد و هويت او براي شما مشخص نيست، قادر به برقراري ارتباط باشيد.در مدت زمان انجام آزمايش، ميان شما و آن شخص مکالماتي صورت مي گيرد. حال اگر پس از انجام آزمايش به شما گفته شود شخصي که در آن سوي ديوار قرار داشته و به سوالات شما پاسخ مي داده، يک ماشين بوده است، در آن صورت، ماشين مورد نظر، يک ماشين هوشمند خواهد بود، اما چنانچه در طول انجام آزمايش، به مصنوعي بودن آن پي ببريد، مطابق ديدگاه تورينگ، ماشين، هوشمند نيست.

بدين ترتيب، تورينگ در اين آزمايش، مشخصه مهم هوشمندي را توانايي پردازش و درک زبان طبيعي مطرح نمود.در تعريف ديگر، هوش مصنوعي، مطالعه روش هايي براي تبديل کامپيوتر به ماشيني است که بتواند اعمال انجام شده توسط انسان را انجام دهد. باتوجه به تعريف فوق منظور از موجود هوشمند، موجودي شبيه انسان يا ابزار يا ماشيني است که مي تواند به انسان شبيه باشد. باتوجه به تعرف فوق، منظور از موجو هوشمند، موجودي شبيه انسان و يا ابزار يا ماشيني است که مي تواند به انسن شبيه شود.هر چند انسان، هوشمندترين موجودي است که مي شناسيم، اما لزوما تنها موجود هوشمند عالم نخواهد بود. از طرفي تمامي اعمال انسان نيز هوشمندانه و برتر از موجودات ديگر نيست; به طوري که در بسياري از جنبه هاي ادراکي و حسي، همچون قدرت بينايي و شنوايي، موجودات ديگر کاملا قوي تر از انسان مي باشند.از سوي ديگر، برخي بر اين باورند که کامپيوترهاي امروزي را مي توان جز» ابزارهاي هوشمند به حساب آورد; حال آن که اين کامپوترها فعلا بهترين ابزار، براي پياده سازي هوشمندي هستند. همچنين هوشمندي کامپيوترها برخلاف هوشمندي طبيعي انسان است.در کامپيوتر، يک واحد کاملا پيچيده، مسئوليت انجام تمام اعمال هوشمندانه را بر عهده دارد; در حالي که در طبيعت، تعداد بسيار زيادي از واحدهاي کاملا ساده (به عنوان مثال، نورون هاي شبکه عصبي) با عملکرد همزمان خود، رفتاري هوشمند را سبب مي شوند. بنابراين، تفاوت هوشمندي مصنوعي و هوشمندي طبيعي، ميان پيچيدگي فوق العاده و سادگي فوق العاده است.
تازه هاي هوش مصنوعي آنگونه که در روزگاران گذشته انديشه پرواز در آسمان، قدم زدن در فضا، روشن شدن محيطي وسيع تنها به کمک يک کليد، اينترنت، پشرفت هاي پزشکي و بسياري چيزهاي ديگر بيشتر به يک رويا مي مانست تا يک حقيقت امروزي، به زودي وسايل هوشمند نيز در فروشگاه ها و مراکز خريد، به صورت انبوه به راحتي در اختيار ما قرار خواهند گرفت.
لباس هاي هوشمند با توسعه نانو تکنولوژي و استفاده از مواد مولکولي سبک، امکان ساخت لباس هوشمند فراهم شده است. اينگونه لباسها، قابليت تغيير رنگ جهت استتار در محيط هاي مختلف را داشته، شخص را در برابر صلاح بيولوژيکي و شيميايي محافظت مي کند. امکان مجهز نمودن اين گونه لباسها به تجهيزات مخابراتي، انتقال علائم حياتي درمان از راه دور در مناطق جنگي و يا آسيب ديده از ديگر مزاياي اين لباس ها به شما مي آيد.
آجر و ساختمانهاي هوشمند ساختمانهاي هوشمند اين قابليت را دارند که با تغيير شرايط محيطي، نسبت به تغييرات، عکس العمل نشان داده، امنيت و آرامش را براي ساکنان خانه فراهم نمايند. يک ساختمان هوشمند، داراي تيم اتوماتيک گرمايشي، تهويه مطبوع، اعلام حريق، آتش نشاني سيستم هاي امنيتي، مديريت انرژي و تيم هاي روشنايي خودکار مي باشد.آجرهاي هوشمند که مانند آجرهاي معمولي در ساختمانها به کار مي روند، مجهز به حسگرهاي الکترونيکي هستند که با اتصال به يک سيستم کامپيوتري، دما، لرزش و حرکت ساختمان را کنترل مي کنند و سبب ايمن شدن ساختمان مي شوند.تسليحات نظامي هوشمند، حضور ماشين هايي با قابليت انساني، استفاده از روبات ها براي شناسايي، تخريب و پاکسازي مناطق جنگي نيز از نمونه هاي کابردهاي نظامي هوش مصنوعي به شمار مي رود.هدف نهايي هوش مصنوعي، ساخت نوعي انسان مصنوعي است و در حقيقت ساخت برنامه اي نرم افزاري که بتواند همانند انسان فکر کند، چنين ماشيني با ترکيب تکنيک هاي استنباطي پيشرفته و استفاده از توانايي تحليل گران، مهندسان، سياست مداران و ساير دانشمندان و برپايه حجم عظيمي از منابع اطلاعاتي، مي توان بهترين تصميم را در شرايط بحراني اتخاذ نمود.فناوري جديد بيش از آنکه شگفت آور به دور از درک عمومي باشد، بيانگر شکوه و عظمت خالقي است که آفرينده تفکر، خلاقيت و استعداد صاحبان صنعت و تکنولوژي است.