پردازش گازطبيعي
گازطبيعي كه از زيرزمين تا سرچشمه بالا آورده مي شود كاملا با گازطبيعي مصرف كنندگان متفاوت است. اگرچه پردازش
گازطبيعي در بسياري از جنبه ها ساده تر از پردازش و پالايش نفت خام است، اما به اندازه نفت، پردازش آن قبل از استفاده توسط مصرف كنندگان ضروري است.گازطبيعي كه توسط مصرف كنندگان استفاده مي شود، بيشتر از متان تشكيل شده است. اگرچه گازي كه در سرچشمه يافت مي شود و بيشتر تركيبات آن متان است نياز به پردازش زيادي ندارد و خالص است.گازطبيعي خام از سه نوع چاه استخراج مي شود: چاه هاي نفت، چاه هاي گاز و چاه هاي متراكم. گازطبيعي كه از چاه هاي نفت استخراج مي شود عموما به نام «گاز همراه» شناخته مي شود. اين گاز مي تواند جدا از نفت در تشكيلات وجود داشته باشد (گاز آزاد) يا اين كه در نفت خام حل شده باشد (گازمحلول).
گازطبيعي كه از چاه هاي گاز و متراكم مي آيد، كه در آن هيچ نفت خامي وجود ندارد يا اگر وجود دارد بسيار اندك است و با نام «گاز همراه» شناخته مي شود. چاه هاي گاز عموما گازطبيعي خام توليد مي كنند در حالي كه چاه هاي متراكم گازطبيعي آزاد به همراه يك هيدروكربن نيمه مايع متراكم توليد مي كنند. منبع گازطبيعي هرچه كه باشد، وقتي از نفت خام (در صورت وجود) جدا شد، معمولا در تركيب با ديگر هيدروكربن ها وجود دارد (عمدتا اتان، پروپان، بوتان و پنتانز). به علاوه، گازطبيعي خام حاوي بخار آب، سولفيد هيدروژن (S2(H دي اكسيدكربن، هليوم، نيتروژن و ديگر اجزا است.پردازش گازطبيعي شامل جداسازي تمام هيدروكربن ها و مايعات مختلف از گازطبيعي خالص است. به منظور توليد آن چه كه گازطبيعي خشك به كيفيت خطوط لوله ناميده مي شود، خطوط لوله اصلي حمل ونقل اغلب مقرراتي دارند كه براساس آن گازطبيعي هنگام حمل ونقل با خطوط لوله بايد تركيبات و كيفيت خاصي داشته باشد. اين بدين معناست كه قبل از حمل ونقل، گازطبيعي بايد تصفيه شود
يا اين كه در مراحل تصفيه و پالايش، اتان، پروپان، بوتان و پنتانز بايد از گازطبيعي جدا شوند،اما اين بدين معنا نيست كه آن ها ضايعات هستند.در واقع، هيدروكربن هاي همراه كه تحت عنوان «مايعات گازطبيعي» شناخته مي شوند (Natural Gas Liquids) NGL مي توانند با محصولات حاصل از پردازش گازطبيعي بسيار ارزشمند باشند. NGL ها شامل اتان، پروپان، بوتان، ايزوبوتان و بنزين طبيعي مي باشند. اين NGL ها به طور جداگانه فروخته مي شوند و مصارف متفاوتي دارند، مثل افزايش بازيافت نفت در چاه هاي نفت، فراهم آوردن موادخام براي پالايشگاه هاي نفت يا نيروگاه هاي پتروشيمي به عنوان منابع انرژي.
•از ميان برداشتن نفت و گاز متراكم
•از ميان برداشتن آب
•جداسازي مايعات گازطبيعي
•از ميان برداشتن دي اكسيد كربن و سولفور
علاوه بر چهار مرحله پردازش بالا، هيترها و ساينده هايي معمولا در سرچشمه يا در نزديكي آن نصب مي شوند. ساينده ها در درجه اول براي برداشتن شن و ديگر ناخالص هاي بزرگ به كار مي روند. هيترها تضمين مي كنند كه درجه حرارت گاز زياد پايين نيفتد. گازطبيعي كه حاوي حتي مقادير بسيار كمي از آب باشد، هنگام افت درجه حرارت، هيدرات هاي گازطبيعي در آن شكل مي گيرند. اين هيدارت ها داراي تركيبات جامد يا نيمه جامدي مي باشند كه شبيه كريستال هاي يخ هستند. با شكل گيري اين هيدارت ها در گازطبيعي مانعي در راه، عبور گازطبيعي از ميان دريچه ها و سيستم هاي گردآوري ايجاد مي شود. براي كاهش تشكيل هيدرات ها، واحدهاي گرمايي با سوخت گازطبيعي عموما در امتداد خط لوله جمع آوري نصب مي شوند جايي كه به نظر مي رسد هيدارت ها ممكن است تشكيل شوند.
از ميان برداشتن نفت و گاز متراكم
به منظور پردازش و حمل ونقل گازطبيعي محلول همراه، گاز بايد از نفتي كه در آن حل شده است، جدا شود. اين جداسازي گازطبيعي از نفت بيشتر با ابزاري كه در سرچشمه يا نزديكي آن نصب مي شود، انجام مي شود. پردازش عملي براي جدا كردن نفت از گازطبيعي استفاده مي شود و ابزاري كه براي اين كار استفاده مي گردد مي تواند به طور گسترده اي فرق كند. اگرچه گازطبيعي خشك كيفيت خط لوله در مناطق جغرافيايي مختلف در عمل يكسان هستند، اما گازطبيعي خام از مناطق مختلف ممكن است تركيبات و نيازمندي هاي جداسازي مختلف داشته باشند. در بسياري از موارد، گازطبيعي در نفت زيرزميني به علت فشاري كه تشكيلات تحمل مي كند محلول است. وقتي اين نفت و گازطبيعي توليد مي شود، ممكن است به علت كاهش فشار خودبه خود گاز از نفت جدا شود. مثل بازكردن سر قوطي نوشابه كه به محض بازشدن مقداري از گازهاي محلول در نوشيدني آزاد مي شود.در اين موارد، جداسازي نفت و گاز كاملا آسان است و اين دو هيدروكربن براي پردازش بيشتر به راه هاي مجزايي فرستاده مي شوند. ابتدايي ترين نوع جدا كننده «جدا كننده سنتي» ناميده مي شود.اين دستگاه شامل يك مخزن در بسته شده است جايي كه نيروي گرانش براي جدا كردن مايعات سنگين تر مثل نفت و گازهاي سبك تر مثل گازطبيعي به كار مي رود.
در موارد خاص اگرچه ابزار آلات تخصصي خاص براي جداسازي نفت از گازطبيعي مورد نياز است، يك نمونه از اين نوع ابزار آلات «جدا كننده با درجه حرارت پايين» ( LTX) است. اين دستگاه بيشتر براي چاه هاي توليدي گاز فشار بالا با نفت خام يا تراكم سبك به كار مي رود. اين جدا كننده ها از متمايزهاي فشار براي خنك كردن گازطبيعي مرطوب و جدا كردن نفت وگاز متراكم استفاده مي كنند. گاز مرطوب وارد جدا كننده با درجه حرارت پايين مي رود، سپس اين گاز به درون جدا كننده با درجه حرارت پايين از طريق يك مكانيسم مسدود جريان پيدا مي كند كه گاز را هنگام ورود به جدا كننده منبسط مي كند.
نم زدايي يا رطوبت زدايي گلايكول
يك نمونه از نم زدايي جذب (absorption) تحت عنوان نم زدايي گلايكول شناخته مي شود. در اين فرايند، يك مايع نم زداي خشك كننده براي جذب بخار آب از جريان گاز استفاده مي شود. گلايكول، ماده اصلي در اين فرايند، شباهت شيميايي به آب دارد. اين بدين معناست كه وقتي در تماس با يك جريان گازطبيعي حاوي آب قرار مي گيرد، گلايكول آب را از جريان گاز مي ربايد.
اساسا نم زدايي گلايكول شامل استفاده از حلال گلايكول معمولا دي اتيل گلايكول (DEG) يا تري اتيل گلايكول (TEG) مي باشد كه در يك تماس دهنده با جريان گاز مرطوب تماس پيدا مي كند. حلال گلايكول آب را از گاز مرطوب جذب مي كند. وقتي جذب شد، ذرات گلايكول سنگين تر مي شوند و در انتهاي تماس دهنده جمع مي شوند جايي كه آن ها به بيرون از نم زدا برده مي شوند. گازطبيعي كه بدين شكل بيشتر تركيبات آب خود را از دست مي دهد، به بيرون از نم زدا انتقال مي يايد. حلال گلايكول به همراه تمام آبي كه از گازطبيعي جذب كرده است از ميان يك ديگ بخار تخصص يافته كه به منظور بخار كردن آب باقيمانده طراحي شده است، عبور مي كند. وقتي آب موجود در اين ديگ بخار به حرارت 212درجه فارنهايت مي رسد بخار مي شود، در حالي كه گلايكول تا 400 درجه فارنهايت بخار نمي شود. اين تفاوت درجه جوش جدا كردن آب از محلول گلايكول را آسان مي سازد و امكان استفاده دوباره از آن در فرايند نم زدايي را فراهم مي كند.نوآوري جديد در اين فرايند، اضافه كردن خازن هاي جدا كننده فلاش تانك است. علاوه بر جذب آب از جريان گاز مرطوب، محلول گلايكول گاه گاهي با خود مقادير كوچكي از متان و ديگر تركيبات موجود در گاز مرطوب حمل مي كند. درگذشته اين متان به سادگي از ديگ بخار خارج مي شد. علاوه بر هدربخشي از گازطبيعي كه استخراج شده بود، اين خروج گاز به آلودگي هوا و تأثير گاز گلخانه اي كمك مي كرد. به منظور كاهش ميزان متان و ديگر تركيبات هدر رفته، خازن هاي جدا كننده فلاش تانك استفاده مي شوند تا اين تركيبات را قبل از رسيدن محلول گلايكول به ديگ بخار از محلول جدا كنند.
نم زدايي ماده خشك كننده جامد
نم زدايي ماده خشك كننده جامد اولين شكل نم زدايي گازطبيعي با استفاده از جذب سطحي است و معمولا شامل دو يا بيشتر برج جذب سطحي است كه با يك ماده خشك كننده جامد پرشده است. مواد خشك كننده معمولي شامل آلومينيوم يا يك ماده ژل مانند سيليكا دانه دانه است.گازطبيعي مرطوب از ميان اين برج ها، از بالا تا پايين عبور مي كنند. همان طوري كه گازطبيعي از اطراف ذرات ماده خشك كننده عبور مي كند آب به سطح ذرات ماده خشك كننده مي چسبد با عبور از ميان كل بستر خشك كننده تقريبا تمام آب به درون ماده خشك كننده جذب مي شود و اجازه مي دهد كه گاز خشك از انتهاي برج خارج شود.نم زداهاي ماده خشك كننده جامد معمولا مؤثرتر از نم زداهاي گلايكول هستند و معمولا به عنوان يك نوع از سيستم دو منظوره در طول خطوط لوله گازطبيعي نصب مي شوند. اين انواع از سيستم هاي نم زدايي براي مقادير زياد گاز تحت فشار بالا بسيار مناسب هستند و معمولا در انتهاي يك خط لوله در يك ايستگاه كمپرسور قرار دارند. در اين مورد به دو برج يا بيشتر نياز است چون بعد از دوره خاصي از استفاده ماده خشك كننده در يك برج خاص با آب اشباع مي شود. براي توليد دوباره ماده خشك كننده، يك هيتر با درجه حرارت بالا براي گرم كردن گاز تا درجه حرارت بالا استفاده مي شود. عبور اين گاز گرم شده از ميان يك بستر خشك كننده اشباع شده آب موجود در آن را در برج جاذب بخار مي كند و آن را خشك مي كند و امكان نم زدايي بيشتر گازطبيعي را فراهم مي كند.
در بسياري از موارد مايعات گازطبيعي (NGL) ارزش بيشتري نسبت به محصولات جدا شده دارند و بنابراين اقتصادي و به صرفه است كه آنها را در جريان گاز جدا كنيم. جدا كردن مايعات گازطبيعي معمولا در يك نيروگاه پردازش نسبتا متمركز انجام مي شود و از تكنيك هاي مشابه به آن هايي كه در نم زدايي گازطبيعي به كار مي رفت استفاده مي شود.دو قدم اوليه براي عمل آوري مايعات گازطبيعي وجود دارد. اول مايعات بايد از گازطبيعي استخراج شود دوم اين مايعات گازطبيعي بايد از خودشان جدا شوند و به اجزاي پايه شان تبديل شوند.
استخراج NGL
دو تكنيك اساسي براي جداسازي NGLها از جريان گازطبيعي وجود دارد. روش جذب و روش انبساطي كريوژنيك. اين دو فر ايند مي توانند تا 90درصد از كل مايعات گازطبيعي را توليد كنند.
روش جذب
نفت جاذب از نظر تركيب با NGLها شباهت دارد مثل گلايكول كه در تركيب با آب شباهت داشت. قبل از اين كه نفت هيچ گونه NGL را بربگيرد با نام نفت جاذب فقير ناميده مي شود. هنگامي كه گازطبيعي از ميان يك برج جذب عبور كند در تماس با نفت جاذب، مايعات همراهش در اين جاذب حل مي كند. «نفت جاذب غني» در اين موقعيت حاوي NGL يا همان مايعات گاز است كه در برج جذب از انتها قرار دارد. اين ماده در اين مرحله تركيبي از نفت جاذب،پروپان، بوتان، پنتانز و ديگر هيدروكربن هاي سنگين تر است. نفت غني به دستگاه هاي تقطير نفت فقير تغذيه مي شود. اين فرايند امكان بازيافت حدود 75 درصد از بوتان 85 تا 90 درصد از پنتانز و ملكول هاي سنگين تر از جريان گازطبيعي را فراهم مي كند.فرايند جذب اوليه كه در بالا توضيح داده شد مي تواند براي افزايش تأثيرش اصلاح شود يا استخراج NGLهاي خاص را هدف گيرد. در روش جذب نفت سرد شده جايي كه نفت فقير از طريق سرد سازي سرد مي شود، بازيافت پروپان مي تواند تا 90درصد باشد و حدود 40 درصد از اتان مي تواند از جريان گازطبيعي استخراج شود. استخراج ديگر مايعات سنگين تر در اين روش نزديك به صد درصد است
برداشتن دي اكسيدكربن و سولفور
علاوه بر جداسازي آب، نفت و NGLهاي ديگر، يكي از مهم ترين قسمت هاي پردازش گاز شامل جداسازي دي اكسيد كربن و سولفور است. گازطبيعي بعضي چاه ها حاوي مقادير مهمي از سولفور ودي اكسيدكربن است. اين گازطبيعي به علت بوي زننده سولفور بيشتر «گاز ترش» ناميده مي شود. گاز ترش غيرمطلوب است چون تركيبات سولفوري كه دارد مي تواند بسيار مضر باشد حتي براي تنفس هم مرگ آور است. گاز ترش مي تواند هم چنين بسيار فرساينده باشد. به علاوه سولفوري كه در جريان گازطبيعي وجود دارد مي تواند استخراج شود و به طور جداگانه وارد بازار شود. در واقع براساس گزارش ها و مطالعات انجام شده توليد سولفور از اين طريق مي تواند حدود 15درصد از توليد كل سولفور را در بربگيرد. سولفوري كه در گازطبيعي وجود دارد به شكل سولفيد هيدروژن (H2S) است و معمولا اگر ميزان سولفيد هيدروژن از 5.7 ميلي گرم در هر مترمكعب گازطبيعي بيشتر شود اين گاز، گاز ترش ناميده مي شود. فرايند جداسازي سولفيد هيدروژن از گازترش، به شيرين كردن گاز ناميده مي شود.
فرايند اوليه شيرين كردن گاز ترش بسيار به فرايند نم زدايي گلايكول و جذب NGL شباهت دارد. اگرچه در اين مورد از محلول هاي آمين براي جدا كردن سولفيد هيدروژن استفاده مي شود. به اين فرايند،«فرايند آمين» مي گويند و در 95 درصد از شيرين كردن گازهاي ترش به كار مي رود. گاز ترش از ميان يك برج حركت مي كند كه داراي محلول آمين است. تركيب اين محلول بسيار به تركيب سولفور شباهت دارد و همان طوري كه گلايكول آب را جذب مي كند، سولفور را جذب مي كند. دو محلول آمين اساسي وجود دارد كه در اين فرايند مورد استفاده قرار مي گيرد: مونواتالونامين(MEA) و دي اتالونامين ((DEA هر كدام از اين تركيبات در شكل مايع تركيبات سولفور را از گازطبيعي هنگام عبور جذب خواهد كرد. گاز باقي مانده به راستي عاري از تركيبات سولفور است بنابراين آن وضعيت ترش را از دست مي دهد. مثل فرايند استخراج NGL و نم زدايي گلايكول محلول آمين استفاده شده مي تواند دوباره توليد شود (يعني زماني كه سولفور جذب شده جدا شود) و به آن اجازه مي دهد تا دوباره براي عمل آوري گازهاي ترش بيشتر استفاده شود.
اگر چه بيشتر شيرين سازي گاز ترش شامل فرايند جذب آمين است امكان استفاده از جاذب هاي جامد مثل اسفنج هاي آهني براي جداسازي دي اكسيدكربن و سولفيد وجود دارد.سولفور مي تواند جداگانه فروخته شود اگر كه شكل پايه آن كاهش پيدا كند. سولفور پايه يك پودر زرد روشن است و مي تواند اغلب در تپه هاي بزرگي نزديك نيروگاه هاي عمل آوري گاز ديده شود. به منظور بازيافت سولفور پايه از نيروگاه پردازش گاز، سولفوري كه ناخالص دارد و از فرايند شيرين سازي به دست مي آيد بايد بيشتر عمل آوري شود. فرايند مورد استفاده براي بازيافت سولفور با نام فرايند «كلاوس» شناخته مي شود و واكنش هاي گرمايي و كاتاليزي استفاده مي شود تا عنصر پايه از محلول سولفيد هيدروژن استخراج شود.به طور كلي فرايند كلاوس معمولا قادر به بازيافت 97 درصد از سولفور موجود در گازطبيعي است. از آن جايي كه اين يك ماده مضر و آلاينده است باز هم تصفيه مي شود.پردازش گاز يك قطعه ابزاري از زنجيره با ارزش گازطبيعي است اين عمل در تضمين اين كه گازطبيعي به شكل پاك و خالص استفاده شود كاربردي و حياتي است. وقتي گازطبيعي به طور كامل پردازش شد و براي مصرف آماده شد بايد از مناطق توليد و پردازش به مناطق مورد نياز منتقل شود.
منبع :مجله شماره 5 نداي
تعرفه هاي فروش گاز طبيعي
تعرفه هاي فروش گاز طبيعي به سه بخش خانگي، عمومي و صنعتي تقسيم شده است.
در بخش خانگي اماكن مسكوني مدنظر است و در بخش عمومي از اماكن و تأسيسات دولتي (عمومي)، واحد هاي كسب و خدمات (تجاري) آموزشي، پرورشي، اماكن مذهبي، نانوايي ها و گرمابه ها ،گاز بها دريافت مي شود. تعرفه هاي صنعتي نيز واحدهاي صنعتي، كشاورزي، دامپروري، هتل ها، مسافرخانه ها، پالايشگاه ها و تلمبه خانه ها، واحد هاي پتروشيمي، نيروگاه هاي وزارت نيرو و حمل و نقل را دربرمي گيرد.گزارش حاضر به بهاي گاز دريافتي و روش محاسبه آن در بخش هاي مختلف مي پردازد.
تعاريف
عبارت ها و اصطلاح هاي ذيل هنگامي كه در مكاتبات، قراردادهاي فروش گازطبيعي، تعرفه ها و مقررات و شرايط استفاده از گازطبيعي به كار روند، معاني و مفاهيم ذيل را خواهند داشت.
الف - شركت:
منظور شركت هاي گاز استاني/ شهري يا شركت ملي گاز ايران است.
ب - گازطبيعي:
مخلوطي است از گاز متان و مقدار جزيي تركيبات ديگر.
پ - متقاضي:
عبارت است از شخص حقيقي يا حقوقي واجد شرايط كه تقاضاي استفاده از گازطبيعي را از شركت بنمايد.
ت - مشترك:
عبارت است از شخص حقيقي يا حقوقي كه نسبت به پرداخت هزينه هاي مربوطه طبق ضوابط اقدام و شماره اشتراك به وي تخصيص يافته باشد.
ث - انواع مشترك (از لحاظ مقدار مصرف):
- مشترك جزء: به مشتركي اطلاق مي گردد كه از گازطبيعي با فشار يك چهارم پوند بر اينچ مربع استفاده و يا حداكثر مصرف ساعتي مورد تقاضاي وي كمتر يا برابر با 160 مترمكعب باشد.
ج - دستگاه اندازه گيري گاز (كنتور/ شمارگر):
دستگاهي است كه براي اندازه گيري مقدار مصرف گاز به كار مي رود.
چ - پيمان فروش گازطبيعي:
عبارت است از قراردادي كه بين شركت و متقاضي منعقد و طبق مفاد آن جريان گاز مشترك داير مي گردد.
ح - هزينه برقراري انشعاب:
مبلغي است كه به تناسب ظرفيت كنتور/ ايستگاه اندازه گيري بابت اعطاي امتياز اشتراك گازطبيعي و تامين قسمتي از هزينه هاي تمام شده تاسيساتي كه خطوط انتقال و خطوط تغذيه و شبكه توزيع را به تاسيسات مشترك متصل مي نمايد از مشترك اخذ مي گردد.
خ - گاز بهاء:
عبارت است از بهاي يك مترمكعب گازطبيعي (مبناي محاسبه گازطبيعي براي مشتركين جزء، شمارنده شمارگر و براي مشتركين عمده مترمكعب استاندارد) مي باشد.
د - آبونمان ثابت:
عبارت است از مبلغي كه ماهيانه به تناسب ظرفيت كنتور/ ايستگاه اندازه گيري براي جبران هزينه هاي نگهداري تاسيسات گاز و تامين هزينه هاي جاري شركت از مشتركان جزء و عمده اخذ مي گردد.
ذ - انشعاب آزاد:
به نوعي واگذاري اشتراك اطلاق مي گردد كه مشترك به جاي هزينه برقراري انشعاب مي بايد متناسب با ظرفيت كنتور ماهانه مبلغ ثابتي را به عنوان آبونمان آزاد پرداخت نمايد.
ر - آبونمان آزاد:
عبارت است از مبلغي ثابت كه ماهيانه به تناسب ظرفيت كنتور/ ايستگاه اندازه گيري از مشتركين جزء/ عمده داراي انشعاب آزاد علاوه بر آبونمان ثابت عادي اخذ مي گردد.
• تعرفه شماره 1 خانگي
ـ واحدهاي مسكوني
بهاي گاز مصارف مشتركاني كه از گازطبيعي براي مصارف گرمايش يا سرمايش واحدهاي مسكوني و ساير وسايل و تجهيزات متعارف استاندارد گازسوز خانگي استفاده مي نمايند به ازاء هر متر مكعب 80ريال محاسبه مي شود.
تبصره: واحد مسكوني عبارت است از مكاني براي زندگي كه به تشخيص شركت حداقل داراي يك اتاق و يك آشپزخانه و يك سرويس باشد.
موتورخانه هاي مركزي آپارتمان هاي مسكوني
بهاي گاز مصارف موتورخانه هاي مركزي آپارتمان هاي مسكوني به ازاء هر مترمكعب 80 ريال محاسبه مي گردد.
تعرفه شماره2 عمومي
اماكن و تاسيسات دولتي، كسب و خدمات
اماكن و تاسيسات دولتي (عمومي)
بهاي گاز مصارف مشتركين اماكن و تاسيسات دولتي، نظير: ادارات، ارگان ها، نهادها و سازمان هاي زيرنظر مقام معظم رهبري، قواي سه گانه، شهرداري، نيروهاي نظامي و انتظامي به ازاء هر متر مكعب 200ريال محاسبه مي شود.
كسب و خدمات (تجاري)
بهاي گاز مصارف مشتركاني كه از گاز طبيعي براي كسب و يا گرمايش محل هاي خدمت استفاده مي نمايند و در ديگر تعرفه ها درج نگرديده ، به ازاء هر مترمكعب 200ريال محاسبه مي گردد.
آموزشي
بهاي گاز مصارف مراكز فرهنگي، آموزشي و ورزشي دولتي، غيردولتي، تعاوني و خصوصي نظير كتابخانه ها، موزه ها، مهدكودك ها، كودكستان ها، مدارس، اردوگاه هاي دانش آموزي، دانشگاه ها، مراكز آموزش فني و حرفه اي، مدارس و حوزه هاي علوم ديني، اماكن مقدسه مذهبي، باشگاه هاي ورزشي و مراكز شبانه روزي نگهداري معلولان در سال جاري براساس بند (ج) تبصره 7 قانون بودجه سال 1383 به ازاء هرمترمكعب 70ريال محاسبه مي شود.
تبصره: بيمارستان هاي آموزشي با تاييد وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي مشمول تعرفه آموزشي مي باشند.
مساجد، حسينيه ها و تكايا، اماكن مذهبي اقليت هاي رسمي به ازاء هر مترمكعب 35ريال محاسبه مي شود.
نانوايي ها
بهاي گاز مصارف نانوايي هاي سنتي شامل سنگك، تافتون، بربري، لواش و خراساني به ازاء هر متر مكعب 25 ريال محاسبه مي گردد.
تبصره: واحدهاي توليد نان صنعتي و مرغوب از انواع نان حجيم (نان فانتري، باگت، فرانسوي و...) و نان نيمه حجيم (نان بربري و سنگك) در صورت ارائه مدارك مثبته مشمول اين گروه مي باشند.
حمام هاي سنتي
بهاي گاز مصارف حمام هاي سنتي به ازاء هر مترمكعب 25ريال محاسبه مي گردد.
تعرفه شماره 3 صنعتي
واحدهاي صنعتي، كشاورزي، دامپروري، هتل ها و مسافرخانه ها
واحدهاي صنعتي
بهاي گاز مصارف واحدهاي داراي پروانه صنعتي معتبر از مراجع رسمي ذيربط كه از گاز جهت گرمايش و توليد نيرو به منظور تامين احتياجات صنعتي و يا در فرايند توليد با انجام عملياتي در دستگاه هاي خود ماده خام و يا محصول نيمه تمامي را به محصول نيمه تمام ديگر و يا محصول تمام شده اي تبديل مي كنند به ازاء هر مترمكعب 138/5 ريال محاسبه مي شود.
واحدهاي كشاورزي
بهاي گاز واحدهايي كه از گازطبيعي براي توليد نيرو به منظور پمپاژ آب، ايجاد گرمايش به منظور تامين احتياجات كشاورزي، باغداري، پرورش گل و گياه، چاي خشك كني، پنبه پاك كني و ... استفاده مي نمايند به ازاء هر مترمكعب 138/5 ريال محاسبه مي شود.
واحدهاي دامپروري
بهاي گاز واحدهايي كه از گازطبيعي جهت گرمايش محيط و دستگاه هاي مرتبط با تكثير و پرورش دام و طيور استفاده مي نمايند به ازاء هر مترمكعب 138/5 ريال محاسبه مي شود.
نيروگاه هاي وزارت نيرو
بهاي گاز مصارف نيروگاه ها كه در مالكيت وزارت نيرو بوده و با تاييد كميته هماهنگي سوخت از گازطبيعي براي توليد برق استفاده مي نمايند به ازاء هر مترمكعب 29/3 ريال محاسبه مي شود.
منبع: مجله شماره ۸ ندای گاز
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر